Często zmagamy się z tym, jak ukształtowało nas wychowanie naszych rodziców Pamiętajmy jednak, że również nasze rodzeństwo ma na nas ogromny wpływ w procesie rozwoju..
Co możesz zrobić jako rodzic, aby pomóc swoim dzieciom znaleźć drogę do ciebie?
Każde dziecko pełni wyjątkową funkcję w stosunku do swojego rodzeństwa, a to wpływa na to, kim stajemy się jako dorośli. Badamy wszystkie typy relacji między rodzeństwem, od pierworodnych po jedynaki.
Praktycznie musimy zacząć dzielić się rodzicem z dnia na dzień po przybyciu rodzeństwa. Może rozwinąć się zazdrość i emocje związane z byciem pomijanym. Kiedy pierworodny jest od jednego do siedmiu lat starszy od rodzeństwa, uczucia te są najbardziej intensywne. Dlatego niezwykle ważne jest przygotowanie starszego dziecka na przyjęcie rodzeństwa. Jak?
Starsze rodzeństwo bardzo często w okresie dojrzałości przejmuje odpowiedzialność, ponieważ w dzieciństwie było odpowiedzialne za opiekę i doglądanie swojego rodzeństwa. Lubią także pełnić role przywódcze, do których przywykł przez relację starszy-młodszy. Z drugiej strony rodzice często mają wysokie oczekiwania wobec nich, zazwyczaj dostawali reprymendy aby to oni jako starsi odpuścili, wykazali się dojrzałością, tym samym “odpuszczając” młodszemu. Są świetnymi uczniami, ale perfekcjonistami, którzy mają wysokie oczekiwania wobec otaczających ich ludzi.
Drugie dziecko postrzega życie jako wyścig i często próbuje wyprzedzić pierwsze. Patrzy na niego z podziwem i pragnie dowiedzieć się wszystkiego, co wie. Kiedy jednak na świat przyjdzie trzecie dziecko, czeka go trudny scenariusz. Stara się dogonić najstarszych, zachowując przy tym swoje miejsce w stosunku do najmłodszych. To on musi się najbardziej dostosowywać i w odpowiednim momencie wycofać.
Może pozazdrościć starszemu bratu lub siostrze zalet, jakie posiada ze względu na swój wiek, a młodszemu może pozazdrościć doskonałego zaplecza opiekuńczego i wychowawczego.
Drugie dzieci są czasami określane jako „dzieci kanapkowe”. Udaje im się uniknąć uwagi rodziców. Niemniej jednak częściej uczą się samodzielności i umiejętności społecznych. Nie mają problemów z dogadywaniem się z innymi. Łatwiej im też odnaleźć swoje miejsce w życiu.
Często uważamy je za rozpieszczone i trudne, ale nie zawsze tak jest. Mogą jednak mieć skłonność do intryg i obwiniania innych. Potrafią doskonale wyczuwać moment, tak aby ewentualne przewinienia uszły im na sucho. Mają uwagę rodziców, ale to często starsze rodzeństwo przejmuje nad nimi częściową opiekę.
Najmłodsze dzieci są przyzwyczajone do troski i uwagi innych, ponieważ opiekowali się nimi zarówno rodzice, jak i rodzeństwo. W rezultacie ludzie mogą mieć trudności z przyjęciem odpowiedzialności. Z drugiej strony są beztroscy i dobrze dogadują się z innymi.
Dorastanie jako jedynak może sprawić, że dziecku będzie trudno wtopić się w otoczenie i znaleźć nowych przyjaciół. Często trwa to aż do dorosłości. Dlatego tak ważne jest, aby jedynak miał jak najczęstszy kontakt z innymi dziećmi.
Istnieje również wiele błędnych przekonań na temat jedynaków, które mogą utrudniać im życie. Typowe stereotypy obejmują rozpieszczanie lub ogólnie złe relacje z rodzicami. Oczywiście jest to możliwe, ale wszystko zależy od wychowania. Z jednej strony takie dzieci mogą być rozpieszczane i z pełną uwagą rodziców, ale mogą też być całkiem niezależne, ponieważ nie mają rodzeństwa, na którym mogliby „wspierać”.
Co ciekawe, psychologowie również uważają rodzeństwo, w którym różnica wieku wynosi co najmniej siedem lat, za jedynaki.
Dynamika relacji międzyludzkich wpływa na to, czy dzieci tworzą między sobą więzi, a także kształtuje rozwijającą się miłość rodzeństwa. Jednak dość istotne są także ogólne relacje w rodzinie i forma komunikacji.
Negatywny wpływ mają:
Co zaskakujące, nawet jako rodzeństwo nie mamy tych samych rodziców. Rodzice pierworodnych dzieci wciąż oswajają się z nową rolą i uczą się w niej chodzić. W rezultacie zawsze podchodzą do rodzicielstwa przez pryzmat swoich bieżących doświadczeń.
Na relacje między dziećmi wpływa także (dys)harmonia panująca w relacjach rodzic-dziecko. Nie chodzi tu tylko o naszą relację z partnerem, ale także o szersze powiązania rodzinne czy zawodowe. Dzieci to zauważają i z łatwością wpływa to na nich i ich dalszy rozwój.
Jako rodzice niezwykle ważne jest, abyśmy nie pozostawili żadnych sporów bez rozwiązania, abyśmy zaakceptowali swoją przeszłość i utrzymywali dobre kontakty. Pracuj zarówno nad swoimi „lękami” z dzieciństwa, jak i obecnymi problemami i konfliktami.
Jako rodzic nie możesz całkowicie kontrolować losu swoich dzieci, ale możesz dać im pozytywny przykład, który będzie ich życiowym wzorem do naśladowania. Jednak dopóki nie uporządkujesz własnego życia, podręczniki dla rodziców będą nieskuteczne.
Chcesz poprawić swoje relacje rodzinne, wyleczyć traumy z przeszłości? Terapia online może być świetnym rozwiązaniem. W Hedepy mamy dziesiątki certyfikowanych terapeutów. Co więcej, możesz dołączyć do sesji terapeutycznej w zaciszu własnego domu.
Jeśli stan zdrowia psychicznego zagraża Tobie lub osobom z Twojego otoczenia, niezwłocznie skontaktuj się z telefonem zaufania (pod numerem: 116 123).
Nasi psychoterapeuci lub Hedepy sp zoo. nie ponoszą odpowiedzialności za Twój stan zdrowia.