Syndrom pustego gniazda: jak sobie poradzić z usamodzielnieniem się dzieci?

Jak zatem postępować, gdy dzieci opuszczają dom? I jak jako para stawić czoła temu nowemu etapowi życia razem?

Objawy syndromu pustego gniazda

Syndrom pustego gniazda nie jest diagnozą. Nie jest to zaburzenie, które można określić jednoznacznie na podstawie określonych wykresów. Jest to zbiór negatywnych uczuć, które mogą się pojawić, gdy Twoje (ostatnie) dorosłe dziecko wyprowadzi się z Twojego domu. Kiedy nagle nie masz się kim opiekować, a z oczu znika Ci ten, któremu dałeś najwięcej miłości.

W wyniku syndromu pustego gniazda możesz odczuwać:

• samotność,
• bezużyteczność,
• stany depresyjne,
• jakbyś stracił sens życia,
• opuściło cię jakaś forma własnego bezpieczeństwa .

Może to następnie przerodzić się w stany lękowe, depresję, bezsenność i inne problemy. Niektórzy ludzie nagle zdają sobie sprawę, że wraz z wyprowadzką dzieci są coraz starsi i ta rzeczywistość ich przytłacza.

To, czego doświadczasz, jest całkowicie w porządku

Termin „syndrom” niesie ze sobą ideę, czegoś nacechowanego jako niezdrowo. Coś wykraczającego poza normę, czego powinniśmy unikać. Ale tego etapu życia nie da się uniknąć i jest to naturalne, jeśli na Ciebie wpływa. To poważna zmiana w życiu.

Według ankiety przeprowadzonej przez United Students 98% rodziców w pewnym stopniu doświadcza syndromu pustego gniazda. Prawie u jednego na pięciu rodziców (17%) występują również objawy fizyczne, takie jak ataki paniki, bezsenność lub przyspieszone tętno.

To zupełnie w porządku odczuwać emocje, które czujesz. Nie wzbraniaj ich.. Ale nie pozwól też, aby całkowicie cię pochłonęły dłużej niż to konieczne. Pomożemy Ci znaleźć wyjście.

Rozwiązanie syndromu pustego gniazda – nowy początek

Powodem, dla którego tak bardzo odczuwamy odejście naszych dzieci, jest to, że jesteśmy do nich bardzo przywiązani. Opieka nad nimi stała się celem naszego życia, a rola rodzica stanowi całą naszą tożsamość.

Więc spróbuj zadać sobie pytanie, kim jesteś**, poza byciem rodzicem?**

• Co lubisz, w czym jesteś dobry?
• Co zawsze chciałeś zrobić, ale ze względu na dzieci nie miałeś czasu, pieniędzy lub z jakiegoś powodu nie mogłeś tego zrobić?
• Jakich nowych rzeczy możesz się nauczyć?

Spróbuj zmienić swoją perspektywę i potraktuj ten kamień milowy jako początek nowego rozdziału. Masz nowe możliwości i od Ciebie zależy, jak będzie wyglądał kolejny rozdział Twojego życia. Znajdź nowe hobby, podróżuj, odnawiaj stare przyjaźnie lub szukaj nowych.

Psychoterapia może również pomóc Ci poradzić sobie z tą zmianą życia. Profesjonalny terapeuta omówi z Tobą sytuację, wysłucha Cię, pomoże przetworzyć emocje i poprowadzi Cię na nową ścieżkę, abyś mógł stopniowo zacząć cieszyć się swoim pustym gniazdem.

W Hedepy oferujemy terapie wygodnie online i masz do wyboru ponad 45 zweryfikowanych terapeutów. Dowiedz się, jak działa terapia online.

Więź czy sprawdzian partnerstwa?

Kiedy dzieci opuszczają dom, rozpoczyna się nowy etap w Waszym związku. Ale każda para doświadcza tej zmiany inaczej.

Może was to zbliżyć, gdy będziecie radzić sobie z dziećmi wyjeżdżającymi razem. Po tylu latach znowu masz czas dla siebie i więcej prywatności. Możesz snuć nowe plany, jechać na wakacje tak, jak lubisz i nie musisz przygotowywać dwóch posiłków na obiad, aby każdy mógł zjeść swój.

Ale ponowne mieszkanie tylko we dwoje po tylu latach może być też dużym sprawdzianem.

• Być może każdy z Was inaczej radzi sobie z opuszczeniem domu przez dzieci. Podczas gdy jedno z Was widzi wszystkie nowe możliwości, drugie patrzy wstecz.
• Może się też okazać, że przez lata całkowicie zaniedbywaliście swoją rolę partnera i teraz trudno wam znaleźć drogę do siebie nawzajem. Trzymały cię razem dzieci, a nagle ich nie ma.
• Być może od dawna nie czuliście się komfortowo w swoim towarzystwie, a gdy dzieci nie było, musicie się z tym zmierzyć.

Powodów może być wiele i nierzadko kończy się to rozwodem. Jeśli wyjazd dzieci wstrząsnął Twoim związkiem i chcesz odnaleźć drogę do siebie, zdecydowanie warto spróbować terapii par.

Staraj się nie powstrzymywać dzieci od ich własnych planów

Strach przed wyjazdem dzieci może spowodować, że będziesz próbował je powstrzymać lub nakłonić aby zostały. Niestety nie tędy droga, a może tylko pogorszyć sytuację. To musi się zdarzyć pewnego dnia.

Zaakceptuj moment, który wybrały Twoje dzieci i staraj się nie wytrącać ich z równowagi (chyba, że nie wpadają w kłopoty, oczywiście). Jeśli znajdą w Tobie wsparcie, nadal chętnie zwrócą się do Ciebie i zaufają Ci.

Zaoferuj pomoc, ale pozwól im ułożyć sobie życie. Być może pamiętasz, jak to było, kiedy opuściłeś dom. Spróbuj postawić się na ich miejscu i podzielić się radością z ponownego rozpoczęcia. Twój związek jeszcze się nie skończył, po prostu zmieni formę.

Wsparcie w tej życiowej zmianie zawsze można znaleźć w Hedepy. Nie musisz tego robić sam. Przyjdź i przekonaj się, jak działa psychoterapia i jak może pomóc Tobie.